‘En nu kies ik voor mezelf’
“๐๐ ๐ฌ๐’๐ง๐ ๐๐ค๐ฃ๐ฃ๐ ๐๐ค ๐ฉ๐๐๐จ ๐ฉ๐๐๐ง๐ ๐๐ง๐ ๐จ๐ค๐ข๐๐ฉ๐๐๐ฃ๐๐จ ๐ ๐ฃ๐๐๐ ๐ฉ๐ค ๐ ๐ฃ๐ค๐ฌ
๐ผ๐ง๐ ๐ฎ๐ค๐ช ๐๐ฃ ๐๐ฉ ๐๐ค๐ง ๐ฉ๐๐ ๐ก๐ค๐ฃ๐ ๐ง๐ช๐ฃ
๐๐๐ก๐ก ๐ฎ๐ค๐ช ๐๐๐ง๐ ๐ฎ๐ค๐ช๐ง ๐๐๐๐ง๐ฉ ๐๐ฃ๐ ๐จ๐ค๐ช๐ก
๐พ๐๐ช๐จ๐ ๐๐ฉ’๐จ ๐๐๐จ๐ฎ ๐ฉ๐ค ๐๐ค๐ข๐ข๐๐ฉ
๐๐ค ๐ฉ๐๐ ๐๐ช๐ฃ ๐๐ฃ๐ ๐ง๐ค๐จ๐ฎ ๐ฅ๐๐ง๐ฉ๐จ
๐ฝ๐ช๐ฉ ๐จ๐ค ๐ข๐๐ฃ๐ฎ ๐ค๐ ๐ช๐จ ๐ง๐ช๐ฃ ๐ฌ๐๐๐ฃ ๐ฉ๐๐๐ฃ๐๐จ ๐จ๐ฉ๐๐ง๐ฉ ๐๐๐ฉ๐ฉ๐๐ฃ๐ ๐๐๐ง๐”
Deze 1e zinnen van het lied ๐ ๐๐จ๐ฎ๐ซ๐ง๐๐ฒ ๐๐ง๐๐จ๐ฅ๐๐ข๐ง๐ van Fia Forsstrรถm kan ik wel dromen. Ze geven voor mij de kern weer van het commitment dat je nodig hebt om je eigen pad te gaan en te blijven bewandelen. Je kunt niet ja zeggen tegen jezelf en tegelijkertijd nee zeggen tegen de veranderingen die je daarmee teweeg brengt. Vasthouden aan hoe het was, meedoen met hoe het zogenaamd hoort, hoe het zou moeten, etc., dat gaat niet als je je gezondheid, geluk en werkzame toekomst in eigen hand neemt.
Het vraagt moed om vanuit ziekte, vanuit een persoonlijke crisis, op te staan en te zeggen: ‘En nu kies ik voor mezelf’. Dat is nimmer een egoรฏstische keuze. Maar wie daarvoor kiest moet wel geholpen worden, want anders is de kans groot dat hij of zij terugvalt wanneer het moeilijk wordt, zeker als de druk van buitenaf wordt opgevoerd.
Geef een antwoord